SERAT PURWOJATI

Ana kidung rumeksa ing wengi,teguh ayu luputa ing lara,luputa bilahi kabeh,jin setan datan purun, paneluhan tan ana wani, miwah panggawe ala, gunane wong luput, geni anemahan tirta, maling adoh tan ana ngarah ing kami, guna duduk pan sirna.

Ada nyanyian yang menjaga malam Kukuh selamat terbebas dari penyakit Terbebas dari semua malapetaka Jin setan jahatpun takut Teluh guna-guna pun tidak ada yang berani juga perbuatan jahat ilmu hitam yang tidak baik sirna menjadi air, pencuri pun jauh tak ada yang berani padaku guna-guna sakti pun lenyap



Sakehin lara pan samja bali, sakehing ama sami miruda, welas asih pandulune, sakehing bradja luput, kadi kapuk tibanireki, sakehing wisa tawa, sato kuda tutut, kayu aeng lemah sangar songing landak, guwaning mong lemah miring, mjang pakiponing merak.

Semua penyakit berpulang ke asalnya, semua hama pergi menjauh, sebab mereka melihat dengan penuh kasih, Semua Senjata tidak mempan, layaknya Kapas yang terjatuh dibadan, Bisa/Racun jadi Tawar, kuda dan hewan liar jadi jinak, Kayu kerasukan Tanah Angker tempat Hantu jadi bersih , Orang otaknya miring/Gendheng/stres jadi Sadar



Pagupakaning warak sakalir, nadyan arca myang sagara asat, satemah rahayu kabeh, dadi sarira aju, ingideran mring widhadari, rinekseng malaekat, sakatahing rusuh, pan dan sarira tunggal, ati Adam utekku Bagenda Esis, pangucapku ya Musa.

Penawar bagi segala sesuatu, ibarat dibacakan pada samudra yang kering, akan kembali seperti semula ,sejahtera dan bahagia, layaknya di kelilingi bidadari, sebab di jaga para malaikat, dihindarkan dari kejahatan, karena semua Nabi telah menyatu dalam diriku , Hatiku Nabi Adam Otakku Baginda Nabi Sis, Ucapanku adalah Nabi Musa



Napasingun Nabi Isa luwih, Nabi Yakub pamiyarsaningwang, Yusuf ing rupaku mangke, Nabi Dawud swaraku, Yang Suleman kasekten mami, Ibrahim nyawaningwang, Idris ing rambutku, Bagendali kulitingwang, Abu Bakar getih, daging Umar singgih, balung Bagenda Usman.

Nafasku adalah Nabi Isa yang luhur , Nabi Yaqub penglihatanku, Nabi Yusuf ada di Wajahku, Nabi Daud Suaraku, Nabi Sulaiman adalah Kesaktianku, Nabi Ibrahim Nyawaku, Nabi Idris rambutku, Baginda Ali Kulitku, Abu Bakar Darahku, Dagingku Umar bin Khotob, Tulangku Baginda Utsman.



Sungsumingsun Fatimah Linuwih, Siti Aminah bajuning angga, Ayub minangka ususe, sakehing wulu tuwuh, ing sarira tunggal lan Nabi, Cahyaku ya Muhammad, panduluku Rasul, pinajungan Adam syara”, sampun pepak sakatahing para nabi, dadi sarira tunggal.

Sungsumku Fatimah yang luhur, Siti Aminah lah Bajuku, Nabi Ayub adalah Ususku, dan semua bulu yang tumbuh, pada diriku adalah Nabi, Cahaya Auraku adalah Nabi Muhammad, Pandanganku adalah Rasul di payungi Adam Syara’, lengkap sudah Semua Nabi ,menjadi Satu dalam Diriku



Wiji sawiji mulane dadi, pan apencar dadiya sining jagad, kasamadan dening Dzate, kang maca kang angrungu, kang anurat ingkang nimpeni, rahayu ingkang badan, kinarya sesembur, winacakna ing toja, kinarya dus rara tuwa gelis laki, wong edan dadi waras.

Bermula dari Satu benih, dan kemudian berpencar menjadi isi dunia, yang telah kandungi oleh DzatNYA, yang membaca, yang mendengar, yang menulis dan menyimpan, Sejahteralah dirinya, bisa pula digunakan sebagai obat penawar , caranya di dengan dibacakan pada air, kemudian untuk mandi, Perawan Tua akan lekas dapat Jodoh, Orang yang Gila akan sembuh



Lamun arsa tulus nandur pari puwasaa sawengi sadina, iderana gelengane, wacanen kidung iki, sakeh ama tan ana wani, miwah yen ginawa prang wateken ing sekul, antuka tigang pulukan, mungsuhira lerep datan ana wani, teguh ayu payudan.

Bila kamu berniat menanam padi disawah, puasalah sehari semalam, kelilingilah pematangnya, Bacalah Nyanyian ini, maka semua hama tak akan pernah mendekat, juga bila kamu berangkat perang bacalah pada nasi, makanlah tiga kepal , musuhmu akan takut takkan ada yang berani, kukuh selamat di medan laga



Lamun ora bisa maca kaki, winawera kinarya ajimat, teguh ayu penemune, lamun ginawa nglurug, mungsuhira datan udani, luput senjata uwa, iku pamrihipun, sabarang pakaryanira, pan rineksa dening Yang Kang Maha Suci, sakarsane tineken.

Bila kamu tak bisa membaca wahai cucuku, buatlah sebagai Jimat, akan kukuh dan jernih pemikiranmu, bila dibawa untuk mendatangi musuh, musuhmu tak akan berkutik, senjatanya tak akan mempan, itulah tujuannya, apapun pekerjaanmu selalu dijaga oleh Tuhan Yang Maha Suci, apapun keinginanmu selalu di kabulkan



Lamun ana wong kabanda kaki, lan kadenda kang kabotan utang, poma kidung iku bae, wacakna tengah dalu, ping salawe den banget mamrih, luwaring kang kabanda, kang dinenda wurung, dedosane ingapura, wong kang utang sinauran ing Yang Widdhi, kang dadi waras.

Bila ada orang yang terhukum wahai cucuku,dan harus membayar denda ataupun bagi mereka yang terbelit hutang, wahai cucu gunakanlah nyanyian itu, bacalah di tengah malam, dua puluh lima kali dengan kesungguhan agar, hukuman dibatalkan, dan kesalahannya di ampuni, biarlah hutang orang itu Tuhan berkenan membayarnya, sehingga semua urusan selesai



Sing sapa reke arsa nglakoni, amutiha amawa, patang puluh dina wae, lan tangi wektu subuh, lan den sabar sukur ing ati, Insya Allah tineken, sakarsanireku, nyawabi nak - rakyatira, saking sawabing ilmu pangiket mami, duk aneng Kalijaga. Kuwasaning Artadaya.

Siapa yang bersedia mengamalkan, dengan ditambah mutih, cukuplah empat puluh hari saja, selalulah bangun di waktu subuh, dan selalu sabar serta bersyukur didalam hati, Insya Allah akan terkabulkan, keinginanmu, juga semua keluargamu mendapatkan berkah, berkah dari ilmuku yang kudapatkan, ketika masih menjaga Sungai (Kalijaga/Jaga Kali) dari Kuasa-nya Artadaya



Sapa kang wruh Artadaya iki, pan jumeneng sujanma utama, kang wruh namane Artate, masyrik magrib kawengku, sabdaning kang pandita luwih, prapteng sagara wetan angumbara iku, akekasih Sidanglana, Sidajati ingaranan Ki Artati, nyata jati sampurna.

Siapa yang mengerti akan Artadaya ini, pastilah menjadi manusia Utama, mengerti akan sebutan Artati, kekuasannya meliputi masyrik maghrib, Sabdanya Seperti Pandhita Sakti, yang asalnya dari lautan timur itu, namanya Sidanglana, Sidajati disebut pulq Ki Artati, kenyataan Sempurna Sejati



Ana kidung reke Ki Artati, sapa wruha reke araning wang, duk ingsun ing ngare, miwah duk aneng gunung, Ki Artati lan Wisamatti, ngalih aran ping tiga, Artadaya tengsun araningsun duk jejaka, mangka aran Ismail Jatimalengis, aneng tengahing jagad.

Ada nyanyian tentang Ki Artati, ketahuilah sebutan itu, ketika masih di ngarai/lembah juga ketika digunung Ki Artati atau Wisamatti, berganti nama tiga kali, Artadaya adalah namaku ketika masih perjaka, juga disebul Ismail Jatimalengis, adanya di tengah-tengah alam





Sapa kang wruh kembang tepus kaki, sasat weruh reke Artadaya, tunggal pancer lan somahe, sing sapa wruh panu……sasat sugih pagere wesi, rineksa wong sajagad, ingkang….iku, lamun kinarya ngawula, bratanana pitung dina….gustimu asih marma.

Siapa yang tahu kembang Tepus cucuku , bagaikan tahu Artadaya ,satu tempat tinggal bersama istrinya, Siapa yang tahu (akan tujuannya), bagaikan kaya dan berpagar besi, dijaga semua orang didunia, yang( melantunkan nyanyian) itu, bila digunakan untuk bekerja atau mengabdi, berpuasalah tujuh hari (………), maka Sang Raja akan mengasihimu selalu



Kang cinipta katekan Yang Widhhi, kang….. madakan kena, tur rineksa Pangerane, nadyan….. lamun nedya muja samadi, sesandi ing nagara, …..dumadi sarira tunggal, tunggal jati swara, …..aran Sekar jempina.

Doanya selalu dikabulkan Tuhan, yang di (dicita-citakan) selalu tecapai, dan pula selalu dijaga oleh Tuhan, walaupun tidak bisa melihat wujud-NYA ketika sedang bersamadi,ataupun saat melarung sesaji di lautan, sudah menyatu pada dirinya, manunggal dengan JatiSwara juga Artati, yang bernama Sekar Jempina



Somahira ingaran Panjari, milu urip lawan milu pejah, tan pisah ing saparane, paripurna satuhu, yen nirmala waluya jati, kena ing kene kana, ing wusananipun, ajejuluk Adimulya Cahya ening jumeneng aneng Artati, anom tan keneng tuwa.

Istrinya bernama Panjari, setia sehidup semati, tak pernah berpisah kemanapun pergi, hingga sampai akhir, menjalani kehidupan disini dan disana, kemudian bergelar Adimulya, Cahya-ening berada dalam Artati, abadi /awet muda tak pernah tua



Tigalana kamulanireki, Nilahening arane duk gesang, duk mati Lajang sukmane, lan Suksma ngambareku, ing asmara mor raga jati, durung darbe peparab, duk rarene iku, awajah bisa dedolan, aranana Sang Tyasjati Sang Artati, jeku sang Artadaya.

Tigalana selalu menyertai, Nila ening adalah namanya ketika masih hidup, ketika mati kemudian sukmanya, menuju, kedalam Asmara bercampur dengan Raga, belum punya nama dikala itu, di masa kecilnya suka bermain-main , kemudian sebut saja dia Sang Tyasjati Sang Artati, Itulah Sang ArtaDaya



Dadi wisa mangka amartani, lamun marta temah amisaya, marma Artadaya rane, duk laga aneng gunung, ngalih aran Asmarajati, wajah tumekeng tuwa, eling ibunipun, linari lunga mangetan, Ki Artati nurut gigiring Marapi, wangsul ngancik Sundara.

menjadi Senjata/bisa yang bisa diandalkan,bila terkena pastilah hancur,maka dari itu dinamakan ArtaDaya, ketika berada di gunung, berganti nama menjadi Asmara-jati, kemudian setelah tua ia teringat akan ibunya, kemudian berangkatlah menuju ke timur,Ki Artati berjalan menyusuri Lereng Merapi, Untuk pulang hingga sampai Gunung Sundara.



Wiwitane duk anemu candi, gegedongan reke kang winrangkan, sihing Yang kabesmi mangke, tan ana janma kang wruh, yen weruha purwane dadi.

Berawal ketika menemukan sebuah Candi, di bangun dengan begitu megahya, agar mendapatkan kasih dari Tuhan, tak satupun manusia tahu kapan itu di bangun, tahunya Candi itu telah berdiri



Sagara gunung myang bumi langit, lawan ingkang amengku buwana, kasor ing Artadajane, sagara sat lan gunung, guntur sirna guwa pesagi, sapa wruh Artadaya, dadya teguh timbul, dadi paliyasing aprang, yen lelungan kang kepapag wedi asih, sato galak suminggah.

Laut, Gunung , bumi hingga langit, juga penguasa wilayah itu, kalah oleh kuasa ArtaDaya-nya, samudra pun kering, juga gunung, kilat semua sirna tanpa bekas, Siapapun yang mengerti ArtaDaya akan menjadi kukuh dan kuat, disegani di medan perang, bila bepergian yang berpapasan segan, semua binatang buas menyingkir



Jin prayangan pada wedi asih, wedi asih sagunging drubigsa, rineksa siang-dalune, ingkang anempuh lumpuh, tan tumama mring awak mami, kang nedya tan raharja, sadaya linebur, sakehing kang nedya ala, larut sirna kang nedya becik basuki, kang sinedya waluya.

Jin dan sebangsanya semua segan, dan hanyalah rasa segan dari mereka yang dijumpai, dijaga setap waktu siang dan malam, yang tidak patuh akan lumpuh, tak ada yang mempan terhadap dirimu, semua yang berniat buruk kepadamu, luluh dan sirna hanyalah kebaikan yang bisa tetap hidup



Gunung guntur penglebur guweki, sagara sat bengawan sjuh sirna, kang wruh Artadaya reke, pan dadi teguh timbul, kang jumeneng manusa jati, ngadeg bumi sampurna, Yang Suksma sih lulut, kang manusa tan asiha, Sang Yang Tunggal parandene wedi asih, Yang Asmara mong raga.

Bagai Segunung Petir telah melebur dalam dirimu, lautan menjadi kering sungaipun sirna, bila telah mengerti ArtaDaya, menjadi kukuh dan kuat , menjadi manusia sejati, dimanapun berdiri sempurnalah adanya, Hyang Suksma patuh, tak ada satu manusiapun yang tak mengasihimu, bahkan Dewapun Segan dan menghormatimu, Hyang Asmara selalu menyertaimu



Sagara agung amengku bumi, surya lintang mjang wong sabuwana, wedi angidep sakehe, kang kuwasa anebut, dadya paliyasing prang dadi, paser panah sumimpang, tumbak bedil luput, liwat sakatahing braja, yen linakon adoh ing lara bilahi, yen dipun apalena.

Samudra luas meliputi bumi, cahya bintang menyinari manusia di muka bumi, semuanya tunduk, karena kekuatannya, di segani dikala perang, paser anak panah meleset, tombak dan Bedhil/senjata api meleset, meleset semua senjata, bila di amalkan, terhindar dari penyakit juga malapetaka, bila dihafalkan



Siang dalu rineksa Yang Widhhi, sasedyane tinekan Yang Suksma, kinedepan janma akeh, karan wikuning wiku wikan liring puja samadi, tinekan sedyanira, kang mangunah luhung,peparab Yang Tigalana,ingkang simpen kang tuwayuh jroning ati, adoh ingkang bebaya.

Setiap waktu di jaga Tuhan, semua keinginannya terkabulkan, ramai orang, akan menjuluki sebagai , Brahmananya brahmana karena setiap melakukan samadi, doa permintaannya selalu di kabulkan, dengan adanya ma ‘unah luhur, yang bernama Hyang Tigalana, simpahlah yang engkau dapatkan/tayuh dalam hati, jauh dari mara bahaya



Sakehing wisa tan ana mandi, sakehing lenga datan tumama, lebur muspa ilang kabeh, duduk tenung pan ayu, taragnyana tan ana mandi, sambang dengan suminggah, samya lebur larut, ingkang sedya ora teka, ingkang teka ora nedya iku singgih lebur sakehing wisa.

Berbagai Bisa/racun tak ada yang mempan, berbagai minyak takkan mampu, luluh lantah sia-sia semua, teluh santhet tak kuasa,tak berani mendatangi kecuali menyingkir, semuanya hancur, kejahatan tidak terlaksana, karena semua kekuatannya telah dihancur leburkan



Yen kinarya atunggu wong sakit, ejin setan datan wani ngambah, rinekseng malaekate, nabi wali angepung, sakeh ama pada sumingkir, ingkang sedya mitenah, miwah gawe dudu, rinu sak maring Pangeran, iblis la’nat sato mara mati, tumpes tapis sadaya.

Bila digunakan untuk besuk orang sakit, Jin syetan tak berani mendekat, di jaga oleh para malaekat, semua nabi dan wali mengelilingi, berbagai hama menyingkir, pembuat fitnah, juga pembuat guna-guna, akan rusak oleh Tuhan, Iblis Laknat yang berani medatangi akan mati, ditumpas habis hingga ke akarnya.

http://1.bp.blogspot.com/_k9Xk0WEWy9g/S_2PA1UmF-I/AAAAAAAAAY8/vEy9JWf1_X8/s1600/Kidung+Purwajati.jpg
Serat Purwa Jati karya : Kanjeng Sunan kalijaga
Bagikan :
+
Previous
Next Post »
0 Komentar untuk "SERAT PURWOJATI"

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
 
Copyright © 2015 B-Mus - All Rights Reserved
Template By Kunci Dunia
Back To Top